Author: Sport Redactie

Kinderen en gezondheid: Hoe om te gaan met snoepen, beweging en voeding

  By Sport

Als ouder wil je natuurlijk het beste voor je kinderen. Je wilt ze gezond en gelukkig zien opgroeien, een goede voeding en  beweging speelt daarbij een belangrijke rol. Maar hoe ga je om met snoepen en andere (ongezonde) snacks?

Gezonde voeding

Volgens voedingsdeskundige Janet Dara is het belangrijk om kinderen te leren dat gezonde voeding de basis is voor een gezond lichaam en een gezonde geest. Dara: “Het is oké om af en toe te snoepen, maar het is belangrijk om kinderen te leren dat dit een traktatie is en geen dagelijkse gewoonte. Gezonde voeding moet altijd de basis vormen. Een goede manier om kinderen gezonde voeding te leren waarderen, is door ze te betrekken bij het kiezen en bereiden van maaltijden. Bijvoorbeeld door hun eigen lunch te bereiden of helpen bij het maken van het avondeten. Dit kan ervoor zorgen dat kinderen meer interesse krijgen in gezonde voeding en daardoor minder snel naar ongezonde snacks grijpen.”

Beweging

Daarnaast is het belangrijk om een gezonde leefstijl te stimuleren. Dara: “Een gezonde leefstijl gaat niet alleen om voeding, maar ook om voldoende beweging en slaap. Het is belangrijk om kinderen te stimuleren om buiten te spelen en te bewegen, en voldoende slaap te krijgen. Dit betekent voldoende beweging en slaap, en het vermijden van te veel schermtijd. Door een gezonde leefstijl te stimuleren, worden kinderen zich bewust van het belang van een gezond lichaam en kunnen ze beter omgaan met verleidingen zoals snoep en snacks.”

Voorbeeldfiguur

Tot slot is het belangrijk om als ouder het goede voorbeeld te geven. Dara: “Als ouder is het belangrijk om het goede voorbeeld te geven en zelf gezonde keuzes te maken. Kinderen leren het meest door te kijken naar wat je als ouder doet. Eet zelf gezond en maak gezonde keuzes, en laat zien dat gezondheid een prioriteit is in het dagelijks leven. Op die manier kunnen kinderen leren dat gezondheid niet alleen belangrijk is voor henzelf, maar voor het hele gezin.”

Kortom, het is belangrijk om kinderen te leren dat gezonde voeding, beweging en een gezonde leefstijl de basis zijn voor een gezond lichaam en een gezonde geest. Door ze te betrekken bij het kiezen en bereiden van maaltijden, een gezonde leefstijl te stimuleren en zelf het goede voorbeeld te geven, kunnen kinderen leren om gezonde keuzes te maken en opgroeien tot gezonde en gelukkige volwassenen.

De wandeling van je leven

  By Sport

Zeven dagen wandelen, zonder telefoon. Wat doet dat met een mens? Ik interview Stephanie Jansen, die een week lang een pelgrimstocht door Nederland heeft gelopen.

Wil je jezelf kort voorstellen?

Ik ben Stephanie Jansen, 54 jaar, en ik woon in Druten. Ik heb een eigen onderneming in coaching en familieopstellingen.

Wat is je relatie met je telefoon?

Ik heb een haat-liefde relatie met mijn telefoon. Ik kan mijn telefoon soms niet wegleggen. Aan de andere kant heb ik erg veel aan, het maakt het leven een stuk makkelijker. Als ik niet aan het werk zou zijn, zou ik mijn telefoon eigenlijk helemaal niet willen gebruiken. Dan zou ik meer lezen, tuinieren of tekenen.

Hoe ben je erop gekomen om de walk of Wisdom te doen?’

Mijn reden om een pelgrimstocht te lopen is omdat ik wilde ervaren hoe het is om alleen te zijn, zonder afleiding. De stilte en het wandelen in de natuur leek me heerlijk. Ik wilde zien hoe ik het in mijn eentje zou hebben.

Waarom 7 dagen? Waarom niet langer, of korter?

De tocht die ik heb gekozen is 136 km en je wil die verdelen over meerdere dagen. Ik liep 20 km op een dag. De route die ik koos, rondom Nijmegen, is prachtig en het was goed georganiseerd. Ik kreeg aanwijzingen en verzamelde kleine ringetjes, in elke gemeente één.

Wat vond je het spannends?

Ik was heel bang dat ik de weg kwijt zou raken. De route was op veel plekken niet aangegeven en het was coronatijd, dus best een uitdaging. Een tussenstop met een kop koffie was er niet bij. Ik mocht van mezelf naar radio of podcast luisteren, maar uiteindelijk heb ik geen enkele keer mijn oortjes ingehad. De indrukken die ik kreeg, mijn eigen gedachten en het zoeken naar de weg was meer dan voldoende. Van dag 1 tot dag 7 heb ik mijn telefoon niet gemist en ik heb me geen seconde verveeld!

Hoe voelde het om de hele tijd in beweging te zijn? Kreeg je wel eens last?

Elke avond na het wandelen was ik kapot, ik lag vaak al om half 10 in bed. Maar verder voelde ik me prima. Mijn benen hielden het goed en ik heb geen enkele blaar gehad.

Wat heb je als fijnst ervaren?

Elke ochtend had ik weer zin om erop uit te gaan. Ik genoot zo van het alleen zijn. Het is heel prettig om te weten dat je het goed kan hebben met jezelf.

Wat heeft het je gebracht?

Heel veel zelfvertrouwen! Ik vond het zo leuk, dat ik heb besloten om volgend jaar de Camino de Santiago te lopen. Dan loop je van Frankrijk naar Italië en daar doe je zo’n dertig dagen over. Fantastisch lijkt me dat! Ik ben op het moment veel informatie aan het verzamelen en ik moet nog kijken hoe ik 6 weken vrij kan nemen van mijn werk. Toch heb ik al besloten: ik ga het doen!

Zou het wat zijn voor studenten?

Ik denk dat het, juist voor studenten een ontzettende aanrader is. Je krijgt er veel zelfvertrouwen van, leert hoe het is om alleen te zijn, hebt alle tijd om na te denken en je leert jezelf beter kennen. Tijdens de wandeling was ik soms liedjes aan het zingen, had ik binnenpretjes en genoot ik echt van een picknick in mijn eentje. Ik gun iedereen zo’n ervaring.

Heb je tips voor studenten die het wel zien zitten om een pelgrimstocht te doen?

Neem zo min mogelijk mee, draag goede schoenen en zoek van tevoren goed uit hoe je moet lopen. Maar bovenal: doe het! En ga het alleen doen. Want dan kom je écht tot jezelf.

Meditatie: leren van een goede vriendin

  By Sport, Uncategorized

Ik ga op bezoek bij Emmy en bespreek hoe meditatie haar heeft geholpen om haar leven beter in te richten. Wat betekent meditatie voor Emmy? Luister hieronder het gesprek tussen mij en mijn goede vriendin.

 

Voor een begeleide meditatie, door Emmy gesproken, klik hieronder! Aan het einde van de audio volgt een korte evaluatie.

Oranjekoorts

  By Sport, Uncategorized

Geïnteresseerd naar de beweegredenen van Bente en Kiki? – Luister hierboven de podcast 

 

Het is half 5, op dinsdagmiddag. In de woonkamer van mijn Utrechtse studentenhuis is het nog ijzig stil. Over ruim een halfuur begint de eerste wedstrijd van het WK in Qatar. Of we gaan kijken? De meningen zijn verdeeld. In de groepsapp van ons huis worden verschillende berichten uitgewisseld. “Niet kijken is de hoop op verandering in de corrupte voetbalwereld begraven”, scandeert Boris online, die al klaar zit bij zijn familie in Arnhem om de wedstrijd te aanschouwen. Jona, een andere huisgenoot is aan het werk. “Stuur de score maar door”, appte hij.

Ik installeer me aan de bar van de woonkamer en zet de televisie vast aan. Met gemengde gevoelens kijk ik toch wel uit naar de eerste wedstrijd. Gemengde gevoelens, wat een dooddoener eigenlijk. Ik vind het altijd leuk om naar het WK te kijken. Maar, de 6500 overleden arbeidsmigranten blijven in mijn achterhoofd aanwezig. Ik heb hierdoor geen voorpret beleefd en heb het idee dat de gezelligheid er wel een beetje af is. Ik zal vast niet de enige zijn. Waar in Nederland normaal de vlaggen uit zouden hangen, oranje tompoezen worden uitgedeeld en de nodige versiering in huis de vrolijke stemming creëren, is de sfeer nu een stuk tammer. Durf ik straks te juichen, als Nederland scoort? Durf ik ongedwongen te genieten van iets wat ons normaal zo verbindt, maar wat nu voelt alsof we dat doen over de rug van duizenden overleden slavenarbeiders?

De president van FIFA, Giovanni Vincenzo Infantino vindt dat wij Europeanen niet zo hypocriet moeten doen. ‘Wat de Europeanen de afgelopen 3000 jaar hebben gedaan, daar zouden wij eerst nog 3000 jaar nog excuses voor mogen aanbieden. Pas daarna mogen ze beginnen met morele lessen aan andere volkeren’. Duidelijke taal van de Zwitser; Een man die miljarden aan steekpenningen heeft ontvangen om een ongeschikt land een WK te laten hosten.

Tim komt thuis, de wedstrijd is inmiddels 10 minuten bezig. ‘Ik kijk een beetje tijdens het koken, maar niet helemaal. Ik moet straks nog roeien’, roept hij vanuit de gang. Iets later, in de 28e minuut, loopt Olivier binnen. ‘Kijk, hier kom ik voor!’, roept hij uitgelaten. ‘Hoe doen ze het?’, ik antwoord dat er tot nu toe nog niet veel gebeurd is. Ik vraag hem of hij met een ander gevoel naar het WK kijkt. ‘Nee, niet echt eigenlijk. Ik heb me niet heel erg ingelezen, moet ik me daar schuldig over voelen? Ik vind het wel heel erg, maar het maakt geen reet uit of je het nou wel of niet kijkt. En zo interessant vind ik het voetbal nou ook weer niet.’

Bij het begin van de tweede helft vult de woonkamer zich met nog meer jongens. Mijn vriendinnen en huisgenoten, Bente en Kiki zijn naar boven gelopen. Kiki staat even beneden en kijkt wat naar de tv, maar loopt weer naar boven. Wil je het WK niet zien? Vraag ik haar nog. “Nee, daar heb ik niet zo’n zin in op deze manier.” “Elze, kom zitten, onze jongens supporten”, zegt Douwe op cynische toon. Ze bespreken op welke teams ze hebben gewed, via een WK app. Blijkbaar hebben wat jongens een pool waarin ze op uitslagen wedden. Ik aarzel om opnieuw de vraag te stellen. Toch gooi ik hetzelfde balletje op, dit keer tegen de andere jongens in huis. ‘Kijken jullie er hetzelfde naar?’, vraag ik voorzichtig. ‘Hetzelfde als?’, Jelle kijkt me vragend aan. ‘Elze, je ziet toch dat Jelle oranjekoorts heeft!’, zegt Douwe lachend. Ik vraag Jelle of hij hetzelfde naar de wedstrijd kijkt, met de rechtenschendingen en misstanden in zijn achterhoofd.

‘Nee, niet echt. De vorige keer was het in Rusland, dat vond ik meer beladen. Heel eerlijk gezegd, het is niet alsof de FIFA hier iets aan kan doen.’ Ik kijk Jelle vragend aan. Douwe vult hem aan. ‘Niet vliegen, geen vlees eten, heeft nog een effect op het doel wat je nastreeft. Met het niet kijken van het WK help je niemand.’

Jelle stelt de vraag terug aan mij. ‘Ik merk dat ik het toch wel minder vind nu, ja. Misschien is dat hypocriet. Toen ik met de trein naar huis ging, zag ik bijvoorbeeld wat Oranjesupporters met een geschminkt gezicht. Het eerste wat dan in mij opkomt is: oh, die geven dus niks om Qatar!’  Douwe schudt zijn hoofd. ‘Hoe denk je dat de gemiddelde Oranjefan is? De gemiddelde Nederlander?’ Denk je nu echt dat de gemiddelde Oranjefan iets geeft om politiek? Je hebt een te groot moraal Elze.’

In de woonkamer galmt het verder, het gaat niet meer over Qatar. Ik ben blij dat het gezellig is. ‘Frenkie gaf ‘m een duw, en nu is ie geblesseerd, zegt Olivier tegen Jona, die net binnenkomt. Nederland scoort. Ik kijk om me heen, en durf te juichen.

 

Supportersvereniging De Trap

  By politiek en maatschappij, Sport, Uncategorized

Iedere zondag is het raak. Of het nou uit of thuis is, supportersvereniging De Trap is altijd aanwezig. Als vaste supporters van het Roda ’23 zondag 1 elftal staan ze honderd procent achter hun ‘cluppie’.

Het is half 11 en de lampen gaan uit. Roda ’23 heeft zojuist getraind in voorbereiding op de wedstrijd van komende zondag. Ik spreek de vaste spits van het elftal. ‘’We hebben er zin in, Amersfoort staat op het programma. Moet prima te doen zijn’’, zegt hij lachend terwijl hij nog bezweet en afgetakeld is van zojuist. ‘’We zijn pas net begonnen maar ik heb enorm vertrouwen in dit seizoen. Na twee wedstrijden staan we op een 5e plaats maar dat wordt natuurlijk een eerste plek.’’ Afgelopen weekend heeft het team met 2-1 verloren tegen Soest. Hoewel dit resultaat teleurstelde is er nog geen man overboord, het seizoen is immers net begonnen.

Aan de supporters heeft het in ieder geval niet gelegen, zij waren in grote getalen aanwezig bij de uit wedstrijd. Ze kwamen met flares in de clubkleuren van Roda, namen de tribunes over en claimde zelfs het clubhuis van de tegenstander. ‘’Het geeft ons echt die motivatie om net een beetje meer te geven’’, vertelde de spits glunderend. ‘’Hoewel de wedstrijd verloren ging leek het door de supporters alsof we met 10-0 voor stonden.’’

Op de club zijn er omme nabij honderd supporters aanwezig tijdens de wedstrijden van de zondag 1 ploeg. Maar wie zijn al deze mensen? ‘’ Het verschilt, de helft is vrienden en familie de andere helft ken ik niet.’’ De spits verteld dat het een beetje uit de hand is gelopen. ‘’Paar jaar terug waren het er een stuk minder. Ik gok dat veel supporters vrienden van vrienden zijn. Al zitten er ook veel ouderen tussen, die mensen hebben affectie voor de club.’’ Speelt het elftal uit dan bestaan de supporters geheel uit bekende gezichten. ‘’Als we uit spelen hebben we een vast groepje van rond de twintig supporters. Dit is dan ook wel de harde kern van het team. Dit zijn de mensen met flares.’’

Via het team kwam ik telefonisch in contact met Joshua. Eén van de vaste supporters uit de harde kern van de ploeg. Ik vroeg hem waarom hij zijn vrije zondag opgeeft voor een amateurploeg op een club waar hij eigenlijk niet bij hoort. Hij gaf mij ongelijk en kwam met nieuwe inzichten. ‘’Eigenlijk niet bij hoort? Iedereen is welkom en iedereen hoort erbij. Normale mensen gaan naar Ajax samen met 30.000 andere. Ze kijken de wedstrijd en gaan weer naar huis. Bedankt Berghuis je persoonlijk dat je kwam? Nee, hij kent je niet eens. Begrijp me niet verkeerd ik houd van Ajax maar dit is stukken persoonlijker.’’

Ik kan niks anders dan hem gelijk geven. Zo heb ik er nog nooit over nagedacht. Misschien is het ook wel vreemd dat wij onbereikbare spelers idoliseren. Waarom niet amateurs die jouw aanwezigheid wel waarderen? In beide gevallen zie ik een patroon, sport brengt samen. Of dit nou op amateur of op professioneel niveau is. De club is een plek om samen te komen met je vrienden, een plek voor vertier. ‘’Er komen ook steeds meer supporters bij’’, aldus Joshua. ‘’Ongeacht de leeftijd maken we met iedereen een praatje, dat is alleen maar gezellig. Je hebt opa’s en tegenwoordig ook kinderen van twaalf. Dat lijkt een heel groot verschil toch valt dat wel mee. We kunnen het allemaal goed met elkaar vinden en dat komt omdat we allen gewoon passie hebben voor de sport.’’ Komend weekend zijn Joshua en zijn vrienden er gewoon weer bij als zijn club het opneemt tegen Amersfoort. ‘’Ik gok 3-1 voor Roda.’’ Laten we hopen dat Joshua gelijk heeft.