Meesterproef: Er bestaat geen afval.

Er bestaat geen afval,

alleen maar in het hoofd van de samenleving. Hoe goed we ook ons best doen om afval te scheiden en te recyclen, geen afval produceren is altijd beter dan het moeten verwerken. maar hoe kan je geen afval produceren? Door bezig te zijn met Upcycling.
Amsterdam produceert gemiddeld minder huishoudelijk afval dan gemiddeld Nederland, maar waarom kampen we nog steeds met een groot afvalprobleem? Omdat de samenleving een andere mindset moet krijgen door anders naar afval te gaan kijken. Deze contentproductie informeert en inspireert Amsterdammers om met een andere blik naar hun eigen afval te kijken en te gaan beginnen met upcyclen.

Productie 1:

Daniela Buonvino, een Italiaanse artiest die haar studio op de NDSM-Werf heeft en zich richt op met maken van upcycling lampen en andere lichtinstallaties. Voor haar lampen gebruikt ze verschillende materialen van bijvoorbeeld meubels, afval van massaproductie of PET plastic beer kegs die ze ophaalt bij verschillende barretjes in Amsterdam. Daniela verandert afval in een nieuw bruikbaar product welke kan dienen voor dagelijks gebruik. Ze laat je graag zien hoe zij naar afval kijkt:

Productie 2:

Elk huishouden kan een verschil maken, dit begint bij bewustwording  van je eigen afvalproductie en te weten hoe je dit kan verminderen. In deze infographic vertel ik je meer over het afvalgebruik van Amsterdam en waarom upcyclen goed is voor het afval verminderen.

“Flexetariër worden, voelde als een stap terug, nu ben ik heel blij met die keuze”

Duurzaamheid wordt steeds belangrijker in de samenleving, meer mensen eten vegetarisch of veganistisch, fast fashion wordt ingeruild voor duurzame merken of tweede handskleding. Niet iedereen is meteen overtuigd om over te stappen naar een duurzamer leven. Hoe ga je om met deze dilemma’s? Als je wel wat wil doen voor de wereld, maar niet te veel van je oude leven wil opgeven? Sara de Boer (19) bespreekt hoe zij naar deze dilemma’s kijkt.

 

Kledingindustrie

De kledingindustrie is een van de grootste vervuilers, volgens Milieu Centraal. Zij beweren dat ongeveer 4% van de mondiale uitstoot van broeikasgassen komt door de kleding- en schoenenindustrie https://www.milieucentraal.nl/bewust-winkelen/kleding/zo-schaadt-kleding-het-milieu/. Toch is het niet voor iedereen zo makkelijk om hun koopgedrag te veranderen. Dit geldt ook voor Sara de Boer. “Het is voor mij moeilijk om tweedehands kleding te kopen, ik pas namelijk niet in maat 38 en 40.” Het aanbod voor grotere maten in kringloopwinkels en Vinted is een stuk beperkter dan voor kleinere maten. Het aanbod in fast fashion winkels is een stuk groter en artikelen zijn in meerdere maten beschikbaar, dat is niet het geval bij tweedehandskleding.

“Het kopen bij fast fashion winkels is een stuk makkelijker. Er is een breed aanbod en ook in meerdere maten. Door dit bredere aanbod, is het voor mij een stuk makkelijker om mooie kleding te vinden” verteld Sara mij. Het is voor haar moeilijk om de overstap te maken naar volledige slow fashion, omdat haar aanbod aan kleding hiermee wordt verkleind. “Ondanks dat ik weet welke invloed fast fashion heeft, koop ik daar toch wel voornamelijk mijn kleding, ik sta daar niet altijd even goed bij stil.”

 

Vegetariër of flexetariër?

“Ik heb bijna zes jaar lang vegetarisch gegeten, toch merkte ik dat de beperkingen in het eten mij dwars zaten. Daarom heb ik de keuze gemaakt flexitariër te worden.” Om na al die jaren geen vlees te eten en dan een beslissing maken om toch af en toe wel weer vlees te eten, voelde het voor Sara als een stap terug. Toch is ze nu blij met die keuze. “Ik heb nu veel meer vrijheid om te eten wat ik lekker vind. Ik eet nog steeds bijna geen vlees, maar mocht ik zin hebben, kan ik dat nu wel eten”. Niet alleen de vleesindustrie is een probleem, maar ook de verbouwing van het vee voer. Om dit voedsel allemaal te verbouwen, moeten bossen worden gekapt. Volgens het World Resources Institute is de veehouderij verantwoordelijk voor 80% van de ontbossing van het Amazonegebied https://nos.nl/artikel/2220696-hoe-slecht-is-vlees-echt-voor-het-milieu. “Op deze manier kan ik mijn stukje bijdragen aan een betere wereld, maar belemmer ik mezelf niet, ik merkte dat ik vaak benieuwd naar smaken was, maar die niet kon proeven. Nu merk ik dat ik minder smacht naar vlees, maar mezelf wel de optie geef. Dit geeft mij meer rust”.

 

Reizen

Sara gaat gemiddeld 2 keer per jaar op vakantie. Het verschil tussen een vakantie met de auto of trein en vliegtuig is heel groot. Een gezin van vier personen kan met een uitstoot van 13.400 kilo co2 naar Bali gaan of met de auto en tent naar Frankrijk. Dan stoten zij 630 kilo co2 uit https://www.milieucentraal.nl/duurzaam-vervoer/duurzaam-op-vakantie/vliegen-of-ander-vakantievervoer/ .

 

“Mijn ouders zijn et als ik erg milieubewust, dus we gaan vaak met de trein of auto op vakantie. Als ik met vriendinnen op vakantie ga, is het vliegtuig een makkelijke optie.” Het is niet altijd te bevatten hoeveel uitstoot een vliegtuig veroorzaakt, daarom vindt Sara dat ze vaker stil moet staan bij de uitstoot die een vlucht met zich meebrengt. “Ik ga graag op vakantie naar een warm land, om mijn uitstoot te beperken, vlieg ik dan binnen Europa.” Daarbuiten vindt ze zowel te ver van huis, als te veel co2 uitstoot veroorzaken. Ook is de natuur in Europa ook heel mooi en is een verre vlucht daar niet per se voor nodig.

 

Om duurzaam te willen leven moet je een aantal dingen opgeven. Sara is zich erg bewust van de uitstoot die zij uitstoot met de keuzes die zij maakt. Om haar eigen voetafdruk zo beperkt mogelijk te maken, probeert ze middenwegen te vinden in haar manier van leven. Zo eet ze voornamelijk vegetarisch en vliegt ze minimaal. Toch is ze er ook van bewust dat ze niet alles goed doet. Zo kan ze vaker naar de kringloop gaan voor tweedehandskleding. Dit zijn bepaalde gewoontes die er bij haar moeilijk uitgaan, maar waar ze wel bereid aan is te werken.Door kleine aanpassingen te doen, probeert zij haar ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden.

Vegan recept: koolraap met ui en salie

Recept uit het boek ‘Veggie’ van Hugh Fearnley – Whittingtall

Voor 4:

50 g (vegan) boter

500 g koolraap, geschild en in blokjes van 1  cm

1 grote ui, gesneden

Ongeveer 12 blaadjes salie, fijngesneden

(Vegan) yoghurt

1 citroen

Kappertjes

Zeezout en versgemalen zwarte peper

Knoflookpoeder en paprikapoeder

Olijfolie

4 Zoete aardappels

  • Verhit de boter in een brede pan op middelhoog vuur. Doe de koolraap, ui en de helft van de salie met wat peper en zout erbij en roer goed door. Als de gorenten beginnen te fruiten, doe je de deksel op de pan en zet je het vuur wat lager. g
  • Bak zo 40-45 minuten, tot de koolraap gaar is en de ui zoet is en gekaramaliseerd.
  • Snijd ondertussen de zoete aardappels in dunne stukken, stop in een ovenschaal en besprenkel met olijfolie, knoflookpoeder, peper, zout, paprikapoeder
  • Pers een halve citroen, roer er 4 eetlepels (vegan) yoghurt aan toe en 2 eetlepels kappertjes.
  • Roer de resterende salie goed door, proef en voeg extra zout en peper toe als dat nodig is. Dien alles op.

 

 

 

Hoe draagt het merk Eczape bij aan duurzaamheid?

Het kopen en verkopen van tweedehands en vintage kleding is een enorme trend van de afgelopen jaren. Een trui of broek die een beetje versleten is, veel mensen hebben er geen problemen mee. Het geeft volgens velen een karakter aan de kleding. Het Utrechtse merk ‘Eczape’, staat er dan ook om bekend om oude truien en broeken te upcyclen. Door tweedehands en vintage kleding te hergebruiken hopen de eigenaren het een nieuw leven te geven. Hoe draagt het merk Eczape bij aan duurzaamheid?

 

Eczape, opgericht door Angelo en Isiah in 2017 is een duurzaam merk uit Utrecht. Ze zijn gespecialiseerd in het upcylcen en recyclen van tweedehands en vintage kleding. “Onze liefde voor vintage mode is ontstaan ​​toen we als tieners begonnen met zuinig zijn”, zegt Isiah. Angelo en Isiah kwamen in 2016 via wederzijdse vrienden in contact met elkaar. “Het klikte gelijk tussen ons”, vertelt Isiah. De interesse in tweedehands en vintage mode kwam volgens de twee voort doordat ze het niet altijd zo breed te hadden. Hierdoor waren Angelo en Isiah genoodzaakt om altijd zuinig met hun geld om te gaan, ze kochten voornamelijk tweedehands kleding. “Het was eenmaal onderdeel van ons imago” vertelt Angelo. Op een dag nadat Angelo thuiskwam met een nieuwe tweedehands trui van het merk ‘GAP’ kreeg hij opeens een idee, het idee om knutselen met zijn tweedehands gekochte kleren. Na een aantal maanden merkte Angelo progressie en begon hij steeds beter te worden in het naaien en werken met verschillende stoffen. Hij besloot om er serieus mee aan de slag te gaan en betrok Isiah bij zijn plan, het plan om een eigen merk te beginnen.

 

Zittend achter hun naaimachines maken de twee oude stukken van truien los van en naaien ze de stukken aan andere truien. “Het heeft veel tijd gekost om dit te kunnen” vertelt Isiah. Ze zijn nu zes jaar verder en hebben een indrukwekkende reis achter de rug. “Het begon allemaal bij een droom en een idee, best gek hoe snel iets kan lopen”. Angelo en Isiah wouden verandering brengen in hun omgeving. Doordat de twee altijd tweedehands en vintage kleding kochten, werden ze als tieners langzamerhand bewust van het feit dat ze hierdoor duurzaamheid stimuleerde.

 

Dit was voor hen de drijfveer om op een creatieve manier de combinatie van duurzaamheid en kleding te vermarkten. “Het vinden van unieke stukken is een echte sport. We zoeken naar specifieke silhouetten, de beste kwaliteit denim en opvallende proporties waarmee we kunnen spelen”, vertelt Angelo. “Door duurzaam te werk te gaan kunnen wij anderen blij maken met tweedehands kleding dat splinternieuw lijkt.” Volgens het CBS  werd er in 2019 in Nederland ongeveer 554 kiloton textiel als afval weggegooid. Van het textiel dat in het restafval terecht kwam, was 58 procent mogelijk herdraagbaar of recyclebaar.

 

“De grootste transformatie die we zijn ondergaan sinds toen is professionaliteit en een oog voor kwaliteit”, zegt Isiah. “We hebben nu een pand waarin we onze studio hebben gevestigd. Hier worden nieuwe collecties ontworpen, hebben wij meerder naaimachines en fotoapparatuur voor content”. Ook zijn we langzamerhand ons team aan het uitbreiden. “Verschillende talentvolle, creatievelingen en vrienden geven wij hier de kans om hun werk te laten zien en mogen mee helpen aan onze projecten”.

 

“In de toekomst hopen we om onze eigen winkel te kunnen openen” vertelt Angelo. De producten van het merk zijn hedendaags alleen te vinden op de website van Eczape of bij evenementen zoals ‘pop up’s’. Door het delen van hun unieke vondsten dragen ze op een duurzame manier bij aan de mode-industrie.

“We willen dat unieke, duurzame, vintage kleding nog toegankelijker wordt voor de massa”.

 

 

 

 

 

 

 

“Flexetariër worden, voelde als een stap terug, nu ben ik heel blij met die keuze”

Duurzaamheid wordt steeds belangrijker in de samenleving, meer mensen eten vegetarisch of veganistisch, fast fashion wordt ingeruild voor duurzame merken of tweede handskleding. Niet iedereen is meteen overtuigd om over te stappen naar een duurzamer leven. Hoe ga je om met deze dilemma’s? Als je wel wat wil doen voor de wereld, maar niet te veel van je oude leven wil opgeven? Sara de Boer (19) bespreekt hoe zij naar deze dilemma’s kijkt.

 

Kledingindustrie

Doordat de bevolking steeds meer toeneemt, is de vraag naar kleding groter. Verder zien mensen kleding ook steeds vaker als een wegwerpproduct. Milieu centraal beweert dat ongeveer 4% van de mondiale uitstoot van broeikasgassen komt door de kleding- en schoenenindustrie. Ook het land- en watergebruik dat plaatsvindt in de kledingindustrie heeft een grote bijdrage aan de milieuschade die de kledingindustrie met zich meebrengt. https://www.milieucentraal.nl/bewust-winkelen/kleding/zo-schaadt-kleding-het-milieu/

 

Het internet biedt genoeg tips aan om duurzamer om te gaan met kleding. Zo kan je overstappen om alleen tweede handskleding te kopen, kleding met weinig materialen en zo min mogelijk franjes. Daarnaast winkels zoals Zara, H&M, Mango en Brandy Melville vermijden. “Ik heb zelf vaak moeite met tweede handskleding vinden, vaak hebben ze mijn maat niet of sluit het niet mooi aan. Deze eerdere ervaringen maken de drempel voor mij hoger om tweedehands te winkelen” verteld Sara. Daarnaast is het moeilijk om bepaalde items tweedehands te vinden volgens Sara. “Hierdoor koop ik voornamelijk nog bij fast fashion winkels, ondanks dat ik weet welke invloed het heeft. Je staat dara niet altijd bij stil”

 

Vegetariër of flexetariër?

De vleesindustrie is een van de grootste vervuilers, maar waarom eigenlijk. Greenpeace stelt dat de veehouderij in Nederland zorgt voor 12% van de broeikasgassen. https://www.greenpeace.org/nl/natuur/428/de-milieu-impact-van-vlees-en-andere-dierlijke-producten/Daarnaast is het voedsel voor het vee een groot probleem. Voor één kilogram vlees van een koe is 20 kilo voer nodig. https://nos.nl/artikel/2220696-hoe-slecht-is-vlees-echt-voor-het-milieu Om dit voedsel allemaal te verbouwen, moeten bossen worden gekapt. Volgens het World Resources Institute is de veehouderij verantwoordelijk voor 80% van de ontbossing van het Amazonegebied.

 

“Ik heb heel lang vegetarisch gegeten, maar ik ben nu sinds een half jaar flexetariër. Dit houdt in dat ik voornamelijk vegetarisch eet, maar dat ik af en toe wel vlees eet. Ik heb hiervoor gekozen, omdat ik merkte dat ik het vervelend vond dat ik beperkingen had met eten. Ook was ik benieuwd naar hoe sommige dingen smaakten, maar doordat ik vegetariër was, kon ik dat niet.” Het was een moeilijke keuze voor Sara, omdat ze wel haar steentje bij wil dragen aan een betere wereld. Juist omdat ze eerst helemaal geen vlees at, voelde het als een stap terug. “Nu ben ik heel blij met deze keuze, ik kan vlees of vis eten als ik daar zin in heb, maar in de basis eet ik wel het liefste vegetarisch.”

 

Reizen

Ook reizen heeft een negatief effect op met milieu, zeker reizen met het vliegtuig. Milieu centraal stelt dat als je met een gezin van vier personen twee weken op vakantie gaat, de bestemming en vervoersmiddel veel uitmaakt. De uitstoot van een vakantie met het vliegtuig naar Bali is 13.400 kilo co2. Als dit gezin met de auto en tent naar Frankrijk gaat stoten zij 630 kilo co2 uit https://www.milieucentraal.nl/duurzaam-vervoer/duurzaam-op-vakantie/vliegen-of-ander-vakantievervoer/.

 

Sara gaat gemiddeld 2 keer per jaar op vakantie. “Mijn ouders zijn ook erg milieubewust, dus we gaan vaak met de trein of auto. Als ik met vriendinnen op vakantie ga, is het vliegtuig een makkelijke optie.” Sara vindt dat ze vaker stil moet staan bij de uitstoot die een vlucht met zich meebrengt. “Ik ben graag ergens waar het warm is, maar ik ga niet snel buiten Europa. Dat vind ik te ver en zorgt voor te veel co2 uitstoot.” Daarnaast is de natuur volgens haar ook heel mooi in Europa en is een verre vlucht niet nodig.

 

Om duurzaam te willen leven moet je een aantal dingen opgeven. Sara is zich erg bewust van de uitstoot dat plaatsvindt, als zij iets doet. Zij probeert een middenweg te vinden in haar manier van leven, ze eet voornamelijk vegetarisch en vliegt zo min mogelijk, daarnaast gaat ze ook niet te vaak op vakantie. Door kleine aanpassingen te doen, probeert zij haar ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te houden.