Rick
Hij zat te pauzeren op de bank. Rick had tot nu toe een lekker dagje, maar bedacht zich dat Sophie straks zou terugkomen van haar online meeting. Sophie viel steeds vaker tegen hem uit nu ze beiden thuis werkten. ‘Ik hoopte dat zoiets pas zou gebeuren als we kinderen zouden krijgen,’ mompelde hij in zichzelf. Om nog iets meer tijd voor zichzelf te hebben zou hij straks weer aan de slag gaan, zonder Sophie. Dat had hij wel vaker nodig tegenwoordig. Hopend dat Sophie niet weer allerlei verwijten op hem af zou vuren, besloot hij de schuurdeur te gaan repareren, een klusje dat hij al even had uitgesteld.
Sophie
Ze stapte de woonkamer binnen en zag Rick op de bank zitten. Niets te doen. ‘Wanneer ga jij eens die schuurdeur repareren?’ Rick keek haar aan. Met een dwingende blik keek ze terug. Dit was weer zo’n moment. Ze was weer tegen hem uitgevallen. En nu ging hij haar de komende dagen weer negeren. ‘Ik kan er niet meer tegen,’ zei ze. Dat viel Rick niet goed. ‘O, jíj kan er niet meer tegen? Jij loopt míj constant af te kraken!’
‘Je negeert alles wat ik zeg! Je weet dat ik het haat als je niet luistert!’
En daar ging ‘ie. Niet naar zijn werkkamer, zoals altijd als ze ruzie hadden. Niet naar de schuurdeur. Maar naar zijn fiets. ‘Kom.’
Therapie
‘We voelen geen liefde meer,’ zei Rick. Het koppel zat er terneergeslagen bij. Bregje nam het woord: ‘De methodiek van Jonkhart & Ziel heet Imago tharapieen gaat ervan uit dat hoe je je partner ziet, gekleurd wordt door allerlei gebeurtenissen van vroeger. Zoals hechting, boodschappen vanuit je omgeving en het voorbeeld dat je ouders je gaven.’Bregje keek beiden aan, peilend of ze het verhaal nog volgden. ‘We hebben geleerd wat voor ons veilig en onveilig voelt en nemen dat mee in onze relaties later.’ Rick keek Sophie aan. Bregje ging verder: ‘Als een persoon zich door zijn partner bedreigd voelt, gaat zijn brein scannen voor gevaar. Hierdoor komen die negatieve percepties uit de jeugd naar bovenen worden op de partner geprojecteerd. Het gevolg is een fight or flight-reactie, waarbij jullie percepties zorgen voor twee ‘eilanden’, verschillende belevingen van hetzelfde moment. Laten we jullie laatste irritatie bekijken. Ga tegenover elkaar zitten, maak oogcontact en kies wie als eerste begint.’ Rick begint. ‘Ik vind het lastig als je mij zo afkraakt. Dat is alsof je me geen goede partner vindt. En dan voel ik me waardeloos en alleen.’ Bregje vulde aan: ‘En dat doet je denken aan vroeger, namelijk…?’Sophie moest even verzitten.‘Ik kreeg van mijn vader vroeger altijd te horen dat ik minder goed was dan mijn broer,’ zei Rick. ‘Ik denk dat ik dat herken als jij zegt dat ik iets niet goed doe.’ Toen was Sophie aan de beurt. ‘In ons gezin werden emoties en gevoelige onderwerpen vermeden. Als ik mezelf uitte, werd er gereageerd met “O, ja” en ging het gesprek weer verder. Ik denk dat ik het daardoor lastig vind als jij niet reageert op mij.’ Ze keken elkaar begripvol aan. Bregje onderbrak glimlachend het liefkozende oogcontact. ‘Wat merken jullie nadat je dit aan elkaar hebt verteld?’
‘Ik geloof dat we elkaar ineens begrijpen. Ik snap in ieder geval waarom Rick zo dicht kan klappen door kritiek.’
‘En het gesprek ligt ineens helemaal open,’ vulde Rick aan. De kamer was gevuld met een rust, die magisch aanvoelde. ‘Als laatste wil ik jullie nog iets meegeven. Blijf altijd nadenken over of je nog blij bent met jezelf en met elkaar. Ga met elkaar in gesprek, in plaats van langs elkaar heen te leven. En vergeet niet regelmatig tegen elkaar te zeggen wat je in elkaar waardeert.’
Vind je het interessant om meer te weten over welke dynamieken er meespelen in relaties? Schrijf je in voor een gratis online masterclass op eenfijnerelatie.nl/masterclass!
